Крыж паэта

З?мовы дождж на белы снег
Вадою думк? точыць.
З табою крочы? па вясне,
Ды зно? прачну?ся ?ночы.

Цябе няма. Ёсьць тольк? пах,
Як? ?вабрал? сцены.
Ты адляцела, н?бы птах
З маёй жыццёвай сцэны.

У цьмяным ранку плач дажджу,
Ды пляма? след на снезе.
В?с?ць над ложкам абажур,
Святлом у вочы лезе.

Зно? выспявае ? думках верш,
Зв?н?ць стары будз?льн?к,
Н?бы пытае, як жывеш,
Ягоны голас дз??ны.

Кажу яму: так ? жыву.
Нясу свае пакуты.
? часам сам сябе журу,
Што да крыжа прыкуты.

19.12.2021. Засла?е