Каляда

У Рыгора барада сёння новая,
А ? Марыс? кажушок з по?сцю шэраю.
Не спяшайся, каляда-калядовая,
Лепш, прысядзь за стол, з табой павячэраем.

Не скачы, мая каза-дзеразовая,
Ды не тупай так нагой! -- Столь калоц?цца.
Паглядз?, якая ноч сёння зорная!
По?ня з неба, н?бы хлеб з печы коц?цца.

Пад абрусам сена стог перакладзены,
А на покуце -- куцця, ды з капустаю.
З ног звал?лася каза -- свята зладз?л?.
Ты няс? ёй, гаспадар, сала тлустае.

Не шкадуй ёй к?лбасы з паляндв?цаю.
Ёсьць за печкай кумпячок ? аладачк?.
Што ты нос?ш, каляда, пад спадн?цаю?
Захаце? казу падняць, -- не дам радачк?.

Заспявай мне, баян?ст, песьню шчырую,
Як нас?ла каляда зорку ясную,
Што пасеяла святло над Айчынаю:
Веру ? Госпада-Хрыста непагасную.

18.12.2021. Засла?е

Метки:
Предыдущий: Метаморфозы
Следующий: Поземка, легкая