ВЕРА

Пакуль жывая наша мова --
Жыць будзе вечна Беларусь.
Бо мова -- еднасьц? аснова.
Яе ад нас не адбяруць.

Пакуль паэты п?шуць вершы --
Не страц?ць голас родны кут.
У сэрцы жыцьме срэбны вершн?к,
Што край ратуе ад пакут.

Пакля?ся я сваёй Айчыне
Любо? святую зберагчы.
Яна ? душы той шлях адчын?ць,
Што здольны ?с?м дапамагчы.

Пакуль жыву я Беларуссю --
Не стане чорным боск? свет,
Бо ? светлай радасьц? ? ? скрусе
Нясу я продка? запавет.

Шануй сваё! Не здраджвай лёсу:
Не адракайся веры той,
Што ? сэрцы выткал? нябёсы
Душэ?най н?ткай залатой.

Метки:
Предыдущий: Ты с челобитной слаб И Новиков вельможа!
Следующий: Богу Богово...