Мужнасць, Адвага, Народ
Л?то?ск? конн?к – сын л?цв?на
?мчыць на белым ён кан?.
Бл?шчаць даспех?, латы, сп?на,
Ган? каня, ган?, ган?.
Бл?шчыць у цемры шчыт бялютк?,
Бл?шчыць на ?м ? златы крыж,
Ён едзе б?цца за кра?ну,
У далечы бл?шчаць агн?.
Л?то?ск? конн?к мчыцца хутка
Ён меч над галавой узня?,
Ён едзе там, дзе б?тва, грукат,
Дзе вее смерць, дзе няма ?я?.
Прымча?ся. Б?тва. Смерць там недзе,
Прыня? удзел ён у ба?.
За волю б??ся на тым месце
? даспехах конн?к малады.
За бел-чырвона-белы б??ся,
За княства б??ся нагара,
За край св?й родны ён мал??ся,
Тут пала цела змагара.
Заросла месца тое гаем,
Не помняць тых падзей, людзей,
А ?сё было цудо?ным маем,
Завей нам хочацца, завей…
***
Над полем вее вецер смерц?
Адз?ны конн?к там ста?ць,
Адз?ны ён на белым свеце
Ён будзе бога там мал?ць.
Мал?ць ён будзе аб свабодзе,
Мал?ць за лёс ён будзе св?й,
Мал?ць ён будзе аб народзе,
Мал?ць ён будзе за спакоё.
Спакой, як? ?м тольк? сн?цца,
Спакой, якога не было,
За той спакой ён будзе б?цца,
Ён хоча тольк? аднаго.
Каб той народ, што зда’?на жы?
На гэтых землях вельм? сла?ных,
Н?кол? болей не будз??
Гул труб ваенных, не заба?ных.
Каб ?се часы ваеннай згра?
Абходз?л? ?х стараной,
Каб жыл? яны ? зямным ра?,
Не зведал? бяды адной.
Бяды, кал? сыны ? мужы
Адправ?л?ся б на вайну,
Бяды, кал? ?х дзец? служаць
Вайне ? князю аднаму.
Народ той беларусы кл?чуць,
Пара б ?м даць ужо спакой,
Але ж кал? мячы ?х бл?снуць,
Хавацца будзе вораг той.
Той вораг, што прыйшо? з-за мора,
Той вораг, што людзей заб??,
Ён сея? смерць ? сея? гора,
Дзе бы? усё зн?шча?, пал??.
Пал??, пакуль не стрэ? славян,
Народ той мужны – беларусы,
? вораг той папа? ?капкан,
Адчу?, народ гэты не Русы.
Што некал? здавал? ?сё,
?шл? на м?р, на перамовы,
Яны казал? ?с?м здалёк,
Народ тут бы? ?жо нейк? новы.
? той народ, што моцнай зброяй
Сёк ворага ?начы ? днём.
Бы? на вяк? пакрыты славай
Большай чым Рымск? лег?ён.
Был? ? народа тольк? мары,
Забыць ба?, забыць усё,
Забыць змаганн? ? пажары,
Забыць вайну на ?сё жыццё.
? вось забы? народ ба?,
Забы? час война?, моцны грукат,
Жыве цяпер ён у ба?,
Дзе ёсць адны тольк? пакуты…
19.02.2010.
***
1399
Моц шчыто? ? лязгат збро?,
Сцяг вял?чны у руцэ,
Гэта мчыцца след “Пагон?”
Будзе б?тва на рацэ.
Вось прыйшл?, стаяць, н? з месца
Выйша? вораг на паклон,
На тым беразе здаецца
Нехта хоча у палон.
?зышло сонца, свет усюды
Стал? ратн?к? ? рады,
Будуць ?х чакаць пакуты
З ?м? конн?к малады.
На кан? тым В?та?т еха?
?зня?шы знамя над сабой
“Не было б п?ро?, пацеха?,
Каб не ехал? за мной”.
Ваяры узнял? дз?ды
Зброя грукае здалёк
Там был? харугвы Л?ды,
Беларуск? гарадок.
Выйшл? шчыльным? радам?
Б?цца будуць да канца,
Мужнасць скоплена гадам?
? жылах война-малайца.
Была б?тва, пал? во?,
Смерць спаткала нават тых,
Хто хадз?? б?цца гадам?,
Смерць спаткала маладых.
Знамя вел?чна ?зв?лося
Над галовам? ус?х,
Хто ?цале?, каму здалося
Што не будзе з ?м? тых.
Тых, каго заб?л? стрэлы,
Тых, каго кап’я удар,
Зб?? як конь той ашалелы
Палыхну? тым днём пажар.
Пра?грал?, ?шчынт разб?ты,
Вядуць коней за сабой,
На кан? тым еха? В?та?т,
?зня?шы знамя над сабой.
Во? ?знял? ?верх галовы,
?се на князя паглядзець,
“Хутка мы будзем гатовы
?м адпомсц?ць, будзе смерць!”
? адпомсц?л?, разб?л?,
Пасякл? яны ус?х,
За старых ? уцалелых,
Н?шчыл? за маладых.
На тым месцы крыж вял?к?,
Кажуць з каменю ён рос.
Перамог тут сам князь В?та?т,
Была радасць для нябёс…
18.02.2010.
***
1410
Бы? год чатырыста дзесяты
?шл? харугвы на вайну.
Смаленск ? П?нск, Полацк, Усвяты
Стварыл? моцную сцяну.
Сцяной ?сц? было нялёгка
У Польшчы немец сустрака?,
Да Грунвалбда ?сц? далёка
Князь В?та?т сам ?х там в?та?.
Сцямнела, зно? узы’шла сонца
? гучны голас труб чуваць.
Бамбарды выстрал?л? моцна
? нашых война? не стрымаць.
Вось конн?ца ?мчыць наперад,
Манё?р, ? збоку ?жо яна
? немец дзейн?чай смела,
?жо бачны рысы “кабана2.
Харугвы крочаць шчыльным строем
Разб?ць ?х нельга, ан?як.
Равуць усе там моцным воем,
Татары мкнуцца напрастак.
Вось ён, ? лагер ? маг?стар,
Адз?н удар ? Ульрых па?.
Была тады пабеда чыстай
Вял?к? князь перамага?.
На гэта месца год ад года
Нашчадк? едуць пабываць,
Пабачыць хочуць як ?х продак,
В?та?т уме? перамагаць.
18.02.2010.
?мчыць на белым ён кан?.
Бл?шчаць даспех?, латы, сп?на,
Ган? каня, ган?, ган?.
Бл?шчыць у цемры шчыт бялютк?,
Бл?шчыць на ?м ? златы крыж,
Ён едзе б?цца за кра?ну,
У далечы бл?шчаць агн?.
Л?то?ск? конн?к мчыцца хутка
Ён меч над галавой узня?,
Ён едзе там, дзе б?тва, грукат,
Дзе вее смерць, дзе няма ?я?.
Прымча?ся. Б?тва. Смерць там недзе,
Прыня? удзел ён у ба?.
За волю б??ся на тым месце
? даспехах конн?к малады.
За бел-чырвона-белы б??ся,
За княства б??ся нагара,
За край св?й родны ён мал??ся,
Тут пала цела змагара.
Заросла месца тое гаем,
Не помняць тых падзей, людзей,
А ?сё было цудо?ным маем,
Завей нам хочацца, завей…
***
Над полем вее вецер смерц?
Адз?ны конн?к там ста?ць,
Адз?ны ён на белым свеце
Ён будзе бога там мал?ць.
Мал?ць ён будзе аб свабодзе,
Мал?ць за лёс ён будзе св?й,
Мал?ць ён будзе аб народзе,
Мал?ць ён будзе за спакоё.
Спакой, як? ?м тольк? сн?цца,
Спакой, якога не было,
За той спакой ён будзе б?цца,
Ён хоча тольк? аднаго.
Каб той народ, што зда’?на жы?
На гэтых землях вельм? сла?ных,
Н?кол? болей не будз??
Гул труб ваенных, не заба?ных.
Каб ?се часы ваеннай згра?
Абходз?л? ?х стараной,
Каб жыл? яны ? зямным ра?,
Не зведал? бяды адной.
Бяды, кал? сыны ? мужы
Адправ?л?ся б на вайну,
Бяды, кал? ?х дзец? служаць
Вайне ? князю аднаму.
Народ той беларусы кл?чуць,
Пара б ?м даць ужо спакой,
Але ж кал? мячы ?х бл?снуць,
Хавацца будзе вораг той.
Той вораг, што прыйшо? з-за мора,
Той вораг, што людзей заб??,
Ён сея? смерць ? сея? гора,
Дзе бы? усё зн?шча?, пал??.
Пал??, пакуль не стрэ? славян,
Народ той мужны – беларусы,
? вораг той папа? ?капкан,
Адчу?, народ гэты не Русы.
Што некал? здавал? ?сё,
?шл? на м?р, на перамовы,
Яны казал? ?с?м здалёк,
Народ тут бы? ?жо нейк? новы.
? той народ, што моцнай зброяй
Сёк ворага ?начы ? днём.
Бы? на вяк? пакрыты славай
Большай чым Рымск? лег?ён.
Был? ? народа тольк? мары,
Забыць ба?, забыць усё,
Забыць змаганн? ? пажары,
Забыць вайну на ?сё жыццё.
? вось забы? народ ба?,
Забы? час война?, моцны грукат,
Жыве цяпер ён у ба?,
Дзе ёсць адны тольк? пакуты…
19.02.2010.
***
1399
Моц шчыто? ? лязгат збро?,
Сцяг вял?чны у руцэ,
Гэта мчыцца след “Пагон?”
Будзе б?тва на рацэ.
Вось прыйшл?, стаяць, н? з месца
Выйша? вораг на паклон,
На тым беразе здаецца
Нехта хоча у палон.
?зышло сонца, свет усюды
Стал? ратн?к? ? рады,
Будуць ?х чакаць пакуты
З ?м? конн?к малады.
На кан? тым В?та?т еха?
?зня?шы знамя над сабой
“Не было б п?ро?, пацеха?,
Каб не ехал? за мной”.
Ваяры узнял? дз?ды
Зброя грукае здалёк
Там был? харугвы Л?ды,
Беларуск? гарадок.
Выйшл? шчыльным? радам?
Б?цца будуць да канца,
Мужнасць скоплена гадам?
? жылах война-малайца.
Была б?тва, пал? во?,
Смерць спаткала нават тых,
Хто хадз?? б?цца гадам?,
Смерць спаткала маладых.
Знамя вел?чна ?зв?лося
Над галовам? ус?х,
Хто ?цале?, каму здалося
Што не будзе з ?м? тых.
Тых, каго заб?л? стрэлы,
Тых, каго кап’я удар,
Зб?? як конь той ашалелы
Палыхну? тым днём пажар.
Пра?грал?, ?шчынт разб?ты,
Вядуць коней за сабой,
На кан? тым еха? В?та?т,
?зня?шы знамя над сабой.
Во? ?знял? ?верх галовы,
?се на князя паглядзець,
“Хутка мы будзем гатовы
?м адпомсц?ць, будзе смерць!”
? адпомсц?л?, разб?л?,
Пасякл? яны ус?х,
За старых ? уцалелых,
Н?шчыл? за маладых.
На тым месцы крыж вял?к?,
Кажуць з каменю ён рос.
Перамог тут сам князь В?та?т,
Была радасць для нябёс…
18.02.2010.
***
1410
Бы? год чатырыста дзесяты
?шл? харугвы на вайну.
Смаленск ? П?нск, Полацк, Усвяты
Стварыл? моцную сцяну.
Сцяной ?сц? было нялёгка
У Польшчы немец сустрака?,
Да Грунвалбда ?сц? далёка
Князь В?та?т сам ?х там в?та?.
Сцямнела, зно? узы’шла сонца
? гучны голас труб чуваць.
Бамбарды выстрал?л? моцна
? нашых война? не стрымаць.
Вось конн?ца ?мчыць наперад,
Манё?р, ? збоку ?жо яна
? немец дзейн?чай смела,
?жо бачны рысы “кабана2.
Харугвы крочаць шчыльным строем
Разб?ць ?х нельга, ан?як.
Равуць усе там моцным воем,
Татары мкнуцца напрастак.
Вось ён, ? лагер ? маг?стар,
Адз?н удар ? Ульрых па?.
Была тады пабеда чыстай
Вял?к? князь перамага?.
На гэта месца год ад года
Нашчадк? едуць пабываць,
Пабачыць хочуць як ?х продак,
В?та?т уме? перамагаць.
18.02.2010.
Метки:
