Давай будзем так м, як я мы ёсьць

Давай будзем так?м?, як?я мы ёсьць,
але з абмежаваньнем вербальным:
давай ня гуляць з паняцьцем лёс,
не казаць л?шняга ?здо?ж шашы маг?стральнай...

Давай ня будзем казаць сур'ёзна
рэчы, на жарты падобныя,
але я гляджу ? вочы ? думаю, што ?жо позна
ма?чаць ? сьмяяцца быццам ня родныя.

Але ?сё ж так? давай мо?чк? пал?ць ля ганку
ц? высуну?шыся з вакна на шаснаццатым...
Мы ледзь ня стал? адно аднога вартыя
ледзь пацалава?шыся...