Не паражня

Пад час хрысц?на? Вас?л?сы,
Унучк? меньшай ад дачк?,
Так? вось роздум асаб?сты
Напо?н?? гэтыя радк?.

Маё жыццё спын?цца мус?ць
Як ? бацько?, як ? дзядо?,
Ц? прашчура?, што з Беларус?
Свой род вял? з с?вых вяко?.

Але ж пакуль не скла? я крылы,
Пакуль развагу не згуб??,
Удзячны лёсу, бо шчасл?вы
Унука? нянчыць дараг?х.

А ?бачу пра?нука? прыгожых
(Кал? ?жо ?нука? пажаню),
Удзячны буду табе, Божа,
Што я не жы? упаражню.

Метки:
Предыдущий: Я на льоту торкаю свiтлi зорi
Следующий: С Новым годом!