Застанься

Застанься. Ноч у чэрвен? плыве
Да досв?тку сляпым, каротк?м шляхам.
Давай прысядзем мо?чк? на траве,
Што прарасла пад неба зорным дахам.

Тва?х вачэй блак?тных вадаём
Хвалююча нагадвае пра мэту:
Пачуць твой смех, што льецца ручаём,
?м захап?цца, н?бы цудам свету.

Дазволь крануць мне хвал? валасо?,
Адчуць ?х водар – мяты ? палыну!
Шука? цябе з ня?рымсл?вых часо? –
? вось сустрэ? каля старога млына.

Там, дзе каханне дыхае скрозь час,
Дзе праз л?стоту л?пы бачны месяц -
Там сябра-чэрвень павянчае нас
Не на адно жыццё - на цэлых дзесяць.
23.06.2013

Метки:
Предыдущий: К годовщине Шевченко
Следующий: Пакуль жывы