Пачуццё адзiноты...

Пачуццё адз?ноты
пераступ?ць парог,
Нечакана падыдзе
й абдыме за плечы.
Лёгк?м сумам
сляз?нка ?падзе незнарок,
М?малётным
? горка-адвечным.

Па жыцц? я - чужая,
зус?м н?чыя.
Гэтак дадзена -
я не кры?дую.
Ус?м нягодам
? ветрам насустрач адна,
Не сагну?шыся,
крочыць спрабую.

Атрымаецца - ведаю!
Проста - Любо?
Свае крылы
над лёсам раск?не.
Богу дзякаваць,
з ёй - нават боль
Будзе шчасцем,
надзеяй
? с?лай!..

11.09.2003г.


Метки:
Предыдущий: Акт
Следующий: Осiння елегiя