Таленту

У талента за?сёды цяжк? крыж,
А ён нясе, не стогне, не кры?дуе,
Для творчасц? сваёй не патрабуе
Н? звання, н? чыно? ? н? аф?ш.

Б'юць талент, прын?жаюць да зямл?,
З яго смяюцца, шлях перекрываюць,
А праз стагоддзе да радка зб?раюць
Усё, што пры жыцц? не берагл?.

? задаволена на п'едэстал глядзяць:
Усё зраб?л? для ?шанавання!
... Шкада, што дзеля ГЭТКАГА прызнання
Патрэбна таленту ЖЫЦЦЁ сваё аддаць!