Саламяныя душы

Саламяныя душы згараюць бясконца.
Саламяныя людз? так прагнуць да сонца
Дацягнуцца ? снах. Дакрануцца пякелля.
Пачарне?шым сумленнем гуляюць вяселле.

Саламяныя людз? з ?льняным валоссем.
?х аг?ды за?сёды трымаюць двухкосс?.
Абураюцца мо?чк? ды стогнуць бязгучна,
Бо шукаць пра?ды ?голас няёмка, нязручна.

Спаляць гонар датла, далучацца зняваг?.
У галавешк? пляснуць штоф гарэлк? ц? браг?.
Вытруць мытыя рук? ?льнянай анучай
? звярнуцца да Бога слязою гаючай.

Саламяныя мы даравання ц? варты?
Прагнем рай - у пекла йдзем, адначасна, упарта...


(верш на беларускай мове)