Змочаны

Дождж з марозам, як нябесны павук,
М?ла тчэ павуц?нне? ?сюды.
Чую кропля? змарожаных грукат ? стук,
? пад ветрам пазвоньвае цуда.

Я ?зня? галаву, дзе светло л?хтара:
Пад цяжарам бяроза не сп?ць.
Ледзяны лаб?рынт, по?н? ? зорках пара,
Тольк?? неба прамоклая н?ць.

Сл?зка. Мыюцца ? цемры дах? дамо?.
Людз?. Вецер. Вада. Парасон.
Плача дожджык лян?ва з гал?нак дало?,
I калядны мой скончы?ся змочаны сон.