Дзiуны куточак

Ёсць на зямл? куточак дз??ны
Сярод шатро?-лясо?, балот;
Зда?на яму спявае г?мны
Сярмяжна-зболены народ.

Нясецца рэха гучна ? га?,
Гудз?ць у верхав?нах дрэ?,
Плыве ? драмуча-росным кра?
Птушыных трэля? ветлы спе?.

?мчаць празрыстыя аблок?
Пад гук?-жальбы ? вышын?.
Чуваць марудл?выя крок?
Прамення? побач збажыны.

Мой с?нявок? край прыгожых,
Духмяна-сонечных луго?,
Калосся спелага на пожнях,
?гл?стых стоеных бароу!

Зямл? сапрэ?шай адгалосак
Расквец?ць Уладар нябёс,
Святлом пазначыць Творца лёса?,
Размы?шы едкасць горк?х слёз.

О, Беларусь! Мая старонка!
Ганчар прыйшо? збаны ляп?ць,
Цярп?, кал? Ён стэкай тонкай
Пачне гарлач з цябе тварыць!
Весна 2001

Метки:
Предыдущий: Сумленне прамауляе
Следующий: Стыхiя