Зязюля, кажаш?

Зязюля, кажаш? Не, не сустрака?,
Хадз?? па лесе до?га ? гука?,
Але дарэмна ?сё, такiя птушк?:
Хоць погляду не бачныя ?х вушк?,
Яны, вядома, дзесьц? ?снуюць,
Таму, мяне пачу?шы, не пяюць.
Ц? мала хто па лесе ходз?ць ?потай
З фотаружжом, лiхтарыкам ? ? ботах?
Спужа? вавёрку св?стам. Як на грэх,
Яна цягнула ? дупло арэх,
Той высл?зну?, загрука? па гал?нках,
? бачы? потым я на фотаздымках
Яе трывожна-здз??лены анфас.
Каза? застылы погляд: "Цур на Вас!"
Махну?шы мне хвастом на разв?танне,
Вавёрка зн?кла ? пошуках снядання.
Дарэчы, трап?? той арэх у мох,
? нехта ?м паласавацца мог:
Ц? мышаня, ц? асцярожны вожык.
А я хадз??, зб?ра? грыбы ? кошык,
У дрэвы па-шп?ёнск? кiда? нож…
Зязюля, кажаш? Не сустрэ?, так што ж?
Па ?с?м в?даць, мне жыць належыць вечна.
Я ?сё ?шо?. Гадз?нн?к недарэчна
Нагадва? мне "ц?к-так, пара-пара",
Атакавала шыю машкара ...
Я не жада? н? ?ншай нейкай дол?,
Н? шчасця хуткаспелага. У пол?
Спын??ся, у далонь набра? пяску,
Прыслуха?ся. Далёкае "Ку-Ку"
Пайшло л?чыць гады не мне, камусьц?.
Зязюля-птушка, можа, хоп?ць хлус?ць?
11.12.2012