Жаночае

У цемру ночы, быццам у пустэчу,
Глядзяць мае ?стрывожаныя вочы:
Чакаю я, чакаю я сустрэчы,
Сустрэчы з тым, хто мне прызнацца хоча.
Прызнацца, як стам??ся у пустын?
Халодных душ - шукаць б?лет ?льготны,
Стам??ся прасаваць сп?ной прасц?ны
? маляваць "пастэльныя палотны".

Як мне сябе паводз?ць пры сустрэчы?
Прыняць ? дараваць, забы?шы кры?ды,
Накрыць на стол, абняць рукам? плечы,
Як быццам вечна ён са мною бы? ды
Не к?да? подла ? роспачы смяротнай,
Не уцяка? у ноч аднамаментна
? падмян?ць б?лет яго ?льготны
Аселага жыцця абанементам?

Гляджу я ? цемру ночы, у пустэчу -
Не, не дарэмна Бога я прас?ла.
Чакаю я, чакаю я сустрэчы,
Сустрэчы з тым, каго прагнаць не ? с?лах.
23.12.2012