Пераклад санета 22 У. Шэксп ра

Люстэрка ман?ць – я ‘шчэ не стары.
Тваё юнацтва с?лы мне дае.
Але памру, дажы?шы да пары,
Кал? й цябе ня?мольны час кране.

Дзеля красы чаруючай тваёй
? атул??шай сэрцы м?латы -
Мае – ? тваёй грудз?, твае – ? маёй :
Ц? мне магчыма быць старэй, чым ты?

Так беражы сябе, любо? мая,
Як берагу сябе я для цябе.
Мне сэрца л?туй, як пястую я
Н?бы дз?цё матулечка – твае.

Сустрэну смерць – мае адпусц?ш ты,
Твае ж ва мне ?жо будзе наза?жды.

Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru

W.Shakespeare, Sonet 22

My glass shall not persuade me I am old,
So long as youth and thou are of one date;
But when in thee time's furrows I behold,
Then look I death my days should expiate.

For all that beauty that doth cover thee
Is but the seemly raiment of my heart,
Which in thy breast doth live, as thine in me:
How can I then be elder than thou art?

O, therefore, love, be of thyself so wary
As I, not for myself, but for thee will;
Bearing thy heart, which I will keep so chary
As tender nurse her babe from faring ill.

Presume not on thy heart when mine is slain;
Thou gavest me thine, not to give back again.