М. Лермонтов. И скучно и грустно...

Cефил я, пашман я..

Cефил я, пашман я, са кас авач заз гъил гудай
Какахьай чIавара руьгьда байихар…
Мурадар!.. вуч хийир тIалабрикай гьар чIавуз кудай?..
Йисар алатзава – вижевай йисар!


КIан жен... бес вуж?... тIимил чIавалди – четин туш акьван,
Даими ашкъи хьун гьич мумкинни туш.
Килигин жув жуваз? – амач гелер эвел чIаван:
Гьам шадвал, гьам азаб, ана вири буш…


Байихар? - шак авач - верцивилер адан геж-фад,
Акьулдин ван хьана, квахьда гьикI эхир…
Уьмуьр, фагьумайтIа секинвилив вуна кьуд пад,
Я хьи са зарафат, гьич мана квачир…