Пераклад санета 102 У. Шэкспiра

Люблю не менш - ды меней дэманструю,
Хаця пачуцц? стал? ‘шчэ мацней;
Але нашто любо? сваю святую
Н?бы тавар, пранос?ць м?ж людзей?

Вясну кахання песняй сала??най
Я з Ф?ламелай разам апява?,
Ды ?след за ёй жалейку сваю к?ну?,
Кал? прышла пара сталення тра?.

? не таму, што летам не прыемна
Л?ць серэнады страсныя ?начы, -
А бо даступнасць квецен? багемнай
Дае магчымасць одам адпачыць.

Таму язык трымаю ад сугучча?,
Каб спе? любв? табе не надакучы?.

Паэтычная старонка Таццяны Дзям'янавай www.lightynna.ru

W. Shakespeare, Sonet 102

My love is strengthen'd, though more weak in seeming;
I love not less, though less the show appear:
That love is merchandized whose rich esteeming
The owner's tongue doth publish every where.

Our love was new and then but in the spring
When I was wont to greet it with my lays,
As Philomel in summer's front doth sing
And stops her pipe in growth of riper days:

Not that the summer is less pleasant now
Than when her mournful hymns did hush the night,
But that wild music burthens every bough
And sweets grown common lose their dear delight.

Therefore like her I sometime hold my tongue,
Because I would not dull you with my song.