Калi панi

Кал? пан?,
так жадае!
Можам мы
паразма?ляц?!

Пан? зорка ? акенцы
Так натхнёна, што аж прагне,
Ад чакання па сустрэчы.
Ад снегу, што гал?ну гне.

Пан на дрэ?цы
?весь чырвоны,
Ад л?сця, што ? твар палезл?,
Ад марозавай ухмылк?.

Две начы, а можа тры
Разма?лял? вось яны,
Две начы, а можа тры
Разам ?х спявал? сэрцы.

Але пан з гал?ны да?,
Во?к яго вось абудз??,
Ды пан шлях так? застав??,
Што аж птушкам было бачна!

А ва?к? чарадою ?сёй
За ва?чыцай гоцкаюць.
А ва?чыца здобы несе,
? бяжыць да пана, Гэй!

Пан у снегу правал??ся,
Але зорку бачыць бачна.
Пан у снегу захава?ся,
Але з?мна вельм? вельм?.

Стая во?ка? атачыла,
Во?к? з ласкай ?лезл? ? ро?.
Сагравал?, што магчыма.
Стары мароз шубу да?.

А Ва?чыца даскакала,
Падарунк? ?ручыла,
Яблыка? нямнога з'ела,
Ды ? зно? далей пайшла.

А пан дз??ны дз??ны,
Птушак бачыць не мажл?вых,
Тых, што па шляху яго ляцел?,
Тых, што пана да акенца ?зял?.

А там пан? з кута ? кут пераходз?ла,
Яна так жадала мов?ць слова тольк?,
Але вартае для пан?,
Але вартае для пана.

? вось прыляце? на птушке,
Што як сонейка гарэла.
? вось пан? крок спын?ла,
Слова кажа "Пан, кахаю."