Клоун

пераклад верша Юлii Панамарэнка http://www.stihi.ru/2012/09/22/6548

Я прытворства апранаю маску
Праз бязмежны боль душэ?ных ран.
Дзец? просяць на манежы казку.
Я жа кло?н. Кло?н – не тыран!

Не да твару выгляд бесклапотны –
На душы скрабуцца пацукi.
Бляск ды cлава – выбар неiстотны.
Я другi, наогул не такi!

Як мне хочацца вяселля маску
Сцерц? з твару ? з вачэй дало?,
Як абрыдлi жарты, смех i казкi,
Заба?ляць усiх iзно?, i зно?.

Толькi свята – ёсць мая работа.
Вось i абвяшчаюць выхад мой.
Грым, парык, дырэктара турбота.
I душа станов?цца нямой...