Непрададзены дом

пераклад верша Тамары Кавалёвай
http://www.stihi.ru/2013/11/02/8447

Як лiсты – напамiнак самотнасцi,
Як забытая песня душы,
Родны дом – мой прытулак пяшчотнасц?,
У забытай вясковай глушы.

Там ? дзяцiнстве мы з братам замёрлыя
Шпарка беглi са школы ? той дом
? на печку к?дал? марозныя
Рукав?цы з бл?скучым iльдом.

Там калiсцi бацв?нне матулiна
За абедзве ?пляталi шчак?,
А за шафай кацятам утульна так
Котка грэла пад вечар бакi.

Дом панура ста?ць непрададзены,
Заржавелы замок на дзвярах,
?, вятрам беззваротна аддадзены,
Завяршае свой пройдзены шлях.