Крыж

пераклад верша Тамары Кавалёвай http://www.stihi.ru/2011/02/21/3393

Спыта? Гасподзь аднойчы ? сне:
"Чаму прыйшла ты да мяне?"
Яму казала я: "Прабач,
Не?магату мой крыж, хоць плач.

Лягчэй прашу, за тым прыйшла.
Не думай, на цябе не зла.
Памылка выйшла, так, скажы,
Кал? ты раздава? крыжы??

"Тады ступай ? выб?рай –
Крыжы стаяць ля ?ходу ? Рай.
?дз? па правай старане.
Як знойдзеш зручны – скажаш мне."

"Вось дзякуй, з радасцю бягу!
Свой лёс палегчыць я змагу."
Тут iх – не хопиць i вачэй,
Дакладна знойду я лягчэй!

Адзiн паклала на сп?не –
Як дрэнна i нязручна мне.
Так, трэц?... пяты – ?се не той,
? нават лёгк? – а не мой.

Гасподзь тут кажа мне: ?Пастой,
Крыж у кутку прымер, вось той.?
Я абыйшла з усiх старон –
Вялiкi, але зручны ён.

"Бяру я гэты, гэты мой!
Ён мне прызначаны табой!"
"Я рад. Ён бы? за?жды тва?м,
Бо ты прыйшла таксама з ?м!"

Метки:
Предыдущий: Непрададзены дом
Следующий: Райнер Брамбах. Чудес немало есть на свете