Смерць я двойчы патурбавау...

Смерць я двойчы патурбава?

?гар Белк?н

(Пераклад з рускай мовы на беларускую)
Арыг?нал: http://www.stihi.ru/2014/03/11/2759

Знос?ць снежныя рэштк? прочк?
легкаважны празрысты дождж...

У раку ?вайшо? я двойчы,
двойчы выкруц??ся, анягож.
Шанцавала!
Заго?? стыгматы,
праразаю хвал? ?зно?,
непрадбачаныя выдатк?
не хвалюць дарэмна кро?.
Бо жыццё!
Не хамут на шыю,
не медал? яскравай бляск.

Слабы духам – на старт адсеян,
моцны – цвёрда трымае шлях...

Красав?к, ц? то плюс, ц? м?нус,
Сп?ць на лёдзе гусей касяк,
у палонцы зг?нае сп?ну
вузкарог? месяц-вядзьмак,
а рака выбягае да мора,
плотка вусце яе зашмат
акупуе сабой апрыёры,
сыдзе лёд – наперад, в?ват!
Нераст, ну, ? ?сё такое,
што жывучаму па плячу...

Смерць я двойчы ?жо непако??,
болей гэтага не хачу!